Friday, 7 November 2008

无声无息却感动人的爱情故事.....


农夫从市场买回一对猪,一公一母, 母猪生性活泼,常露出开朗的笑容,忧郁的公猪深受其乐观情绪的感染, 觉的太阳每天都是新的,对生活产生美好的憧憬. 不久,公猪对母猪渐盟爱意,怀着忐忑不安的心情偷偷的塞给母猪一张纸条, 上面写到;‘你的过去我来不及参加, 渴望你的未来有我的存在‘. 母猪双颊绯红,羞涩的望这公猪.. 公猪深爱着母猪.夏天公猪用尾巴驱赶母猪身上的蚊子, 冬天让母猪躺在温暖的猪舍里, 自己躺在寒气袭人的门旁来阻止小猫小狗的骚扰,主人喂的食物尽量让母猪多吃些. 随着时间的流逝,公猪长的又黑又瘦,母猪长的白白胖胖. 晚上睡觉的时候公猪总是给母猪放哨, 它生怕主人在它们熟睡的时候把母猪拉出去给宰了. 日子一天天过去,母猪日渐长胖,而公猪一天天瘦了下去.. 有一天, 公猪听见主人在和屠夫商量要把长势见好的母猪杀了给卖掉, 公猪伤心至及.从此公猪性情大变, 每当主人来送吃的时候公猪总是抢上去把食物吃的一干二净, 吃好后就躺下大睡,并且告诉母猪现在轮到它来放哨, 如果发现它没放哨就再也不理它, 日子一天天过去,母猪觉得公猪越来越不在乎它, 母猪失望了,而,公猪还是若无其事的过着自己的日子. 很快一个月过去了,主人带着屠夫来到猪圈, 他发现一个月前白白胖胖的母猪没有剩下多少肉, 而公猪长的油光, 这时的公猪拼命奔跑来引起主人的注意, 表明它是一头健壮的猪.终于,屠夫把公猪拖走了, 在拖出猪圈的那一刻,公猪笑着对母猪说;以后别吃那么多‘, 母猪伤心欲绝,拼命的冲去, 但圈门被主人关上了,隔着栅栏, 母猪看着闪着泪花的公猪. 那晚,主人一家开心的吃着猪肉, 母猪伤心的躺在公猪以前睡觉的地方,突然它发现墙上一一行小字

“如果爱你无法用言语来表达,我愿意用生命来证明”...........

Monday, 13 October 2008

背着你走..(o_o)"


记得得小时後 天使牵着我

说要带我飞到世界另一头

和蔼的微笑 再记忆中缠绕

舍不得离开你多一秒

不需要害怕 天使对我说

那是让我安慰永远不停留

我总夜夜等候 想念你的轮廓

放不下你深深的问候

背着你走

背着你走到最後

尽全力去守候说不出的感动

背着你走

背着你走到永久

一辈子的承诺.......

Sunday, 14 September 2008

八月十五...full moon


一年一度的中秋节又来临了.....平时家里没庆祝...妈妈只是简简单单的买几粒月饼来供养神明...每年的中秋节只是随随便便的过......今年也不列为...连月亮变的多大多圆大家都懒惰跑去屋外看..=.=
今天上班RESTING的时候...有位印度同胞有中文问我"你们几时中秋节"...才让我想到原来是今天14TH(是今天!,因为我还没睡觉,所以还没过)...刚才坐了整天巴士,回到家里看见厨房里的桌上还留着两个被"开刀"过了的月饼...顿时觉得很YUCK=.=....
还记得以前小时候的中秋月饼是用铁盒包装的=.=有点老套的那种..哈哈...小时候什么也不会,但每次中秋吃月饼时就会模仿大人般,自己泡茶来喝...妈妈到现在还总是取笑我是个"老大人".月饼给我的感觉就是很甜..吃多了会腻=.=
每逢靠近中秋季节...一路过这里的华人街...就会看到这里出名的几家店铺或杂货行都会挂满了大大小小的灯笼..要什么款式都有..任你选~.HELLO KITTY,HELLO MICKEY,BAJA HITAM,BAJA MERAH,ULTRAMAN"皮铃啪啷"都有...HAHA...
大概两三年纪吧,记得那时还流行提MANUAL的灯笼(那种点CANDLE的,现在的小孩子都用BATTERY的了)...哈哈...因为姐姐和我的年龄相差不远...所以大伙就提着灯笼...到处媲美...=.=...甚至还把屋子里的等全关了...然后在屋里...走来走去..=.=.有点够变态的.. 记得有一次的我最后一次养的小黑狗在中秋节里不见了..过后再也没有养宠物了... 小时候的中秋节...总是那么的开心,到处点火(不懂为什么小孩子那么喜欢玩火).......总是把美美的灯笼给烧掉...现在想起觉得很可惜...有时还拿报纸来一起烧..真幼稚...哈哈...但至少那时是开心的..........

Wednesday, 3 September 2008

Hari Kemerdekaan malam itu.......


Tanggal31,bulan8....57..~~Merdeka~~merdeka~~merdeka~~tetaplah merdeka~~ia pasti menjadi sejarah...
Lagu hari kebangsaan ini pasti kedengaran apabila menjelang sahaja bulan kemerdekaan..Kebiasaannya diri saya menyambut hari yang mulia tersebut dengan cara berpatriotik yang tersendiri,iaitu berdepan dengan tv sambil menonton perarakan dan petunjukan secara langsung yang diadakan di Dataran Merdeka.Filem-filem patriotik tanah air yang popular seperti "Bukit Kepong",Leftenan Adnan"sudah pastinya dihidangkan untuk menjadi santapan orang ramai sejurus itu.


Walaubagaimanapun,hari kemerdekaan pada tahun ini agak berlainan dan bermakna bagi saya,kali ini merupakan kali pertama saya menyambut hari kemerdekaan(countdown) di tempat yang berjauhan dengan hometown saya.Tambahan pula menyambutnya dengan rakan sekerja yang baru sahaja berkenalan.Sebaik sahaja keluar dari konsert outdoor themepark,Kami berpusu-pusu ke depan bangunan Highlands hotel dan menyelit dalam longgokan orang ramai untuk mencari lokasi yang strategi supaya dapat menonton petunjukan di atas pentas dengan jelas,dan pada masa itu masih awal dan sempat untuk kami menonton tarian tradisional dan breakdance yang ditunjukkan.Selepas sahaja nyanyian lagu kebangsaan dan upacara menaikan jalur gemilang tamat,kiraan masa ataupun countdown pada malam tersebut dimeriahkan dengan acara pembakaran bunga api.Saat-saat tersebut telah dinanti-nantikan oleh semua pengunjung pada malam itu,dan percikan bunga api tersebut kelihatan mendapat sambutan yang gemuruh oleh pengunjung.Sorakan "wah~~~"jelas kedengaran ..langgit yang gelap tiba-tiba berubah menjadi terang apabila dikelilingi oleh percikan bunga api yang berterusan ....dan saya terus terpegun dan terkejut melihat percikan bunga api yang cantik dan berwarni-warni menembusi celahan awan.Suasana dipersekitaran hotel Genting Highlands yang sejuk dihangatkan oleh kegembiraan dan suara berbisik-bisik para pengunjung.Para pengunjung masing-masing merakamkannya saat yang genting tersebut dengan handset dan kamera.Bunga api pada malam tersebut telah berjaya menawan hati para pengunjung dan saya amat berharap tahun depan kita dapat melihatnya bersama-sama.....
When i look at the firework and sky,i duno why i keep thinking of you. When i'm thinking about you.It's so hard to explain the way i feel.Its a feeling that has never felt so real.I wish to share my happiness with you.And I just wanna to tell you....that ILY. ^_^

Friday, 29 August 2008

Bus Fare Arise~~

備受矚目的2009年度財政預算案將在週五(29日)提呈,政府將捎來什麼好消息,升斗民仍持觀望態度;然而,一個對廣游子的不利消息將實行,那就是一旦在915日後,幾乎所有長途巴士車票都會漲價!
同時,目前已經有兩間長途巴士公司從週三開始出售巴士車票,這些在9月15日後啟程的車票,車資都已提高30%。

Tuesday, 12 August 2008

手表定律


手表定律-只有一个手表,可以知道是几点,拥有两只或两只以上的手表,却无法确定是几点...两只手表并不能告诉一个人更准确的时间,反而会让看表的人失去对准确时间的信心...

Thursday, 7 August 2008

A perfect 16? Doesn’t have same ring as that 10

BEIJING (AP)—Turns out, the perfect 10 wasn’t so perfect.
At least not in the minds of international gymnastics officials.
Four years after a series of scoring errors marred the competition at the Athens Olympics, fans who tune into gymnastics once every four years are in for a big shock Saturday. The perfect 10 is passe. Fifteens, 16s—maybe even a, gasp! 17—are all the rage.
“I hate the new scoring,” said Mary Lou Retton, whose Olympic gold medal came courtesy of a 10 on vault. “The perfect 10, you don’t have to say anything to describe it. The perfect 10, you were perfect.”
Even more than the 6.0 in figure skating, the 10 was gymnastics’ brand. Think of Nadia Comaneci, and you immediately think of that mesmerizing string of seven 10s in Montreal. Somehow, seven 15s doesn’t have quite the same ring to it.

Thursday, 24 July 2008

Impian@dreams....


Impian..
Adakah impian itu mimpian semata-mata?....Apabila terpandang sahaja perkataan Impian,terlantas dalam fikiran saya akan satu rancangan televisyen kesukaan seisi keluarga saya yang amat popular pada masa beberapa tahun lalu,iaitu rancangan "Casa Impian".
"Casa Impian" merupakan satu rancangan tv yang memaparkan idea dan tutorial dalam men"decorate"kan tempat tinggal anda.Dalam rancangan tersebut,hanya individu yang betul-betul bertuah sahaja akan dipilih kerana segala kos dan tanggungan pengubahsuaian akan ditaja dan ditanggung seratus peratus oleh pihak pengurusan.Ruang yang major seperti ruang tamu,bilik,dapur akan diubahsuaikan mengikut impian dan citarasa anda.Ramai yang ingin menjadi salah seorang daripada individu yang bertuah rancangan tersebut dan sentiasa mengalu-alukan kedatangan kru kasa impian tersebut,haha.Secara tidak langsung,rancangan tersebut memberikan inspirasi kepada saya bahawa untuk mengecapi impian dan mendapatkan sesuatu kadang-kala memerlukan "luck" juga.
Definisi impian kepada saya tidaklah begitu menyeluruh sekali,untuk saya, impian itu cuma merupakan kenyataan yang tidak mungkin termaktub ataupun tertunai dalam hidup saya,impian tersebut setakat memainkan peranan dalam memberi sokongan moral dalam kehidupan saya.Mungkin kerana impian saya tidak sesekali pun pernah terkabul.Saya percayai bahawa ramai yang mempunyai impiannya yang tersendiri.Tetapi tidak ramai yang berjaya menjadikan impian itu realiti.Tapi adakah impian itu boleh menolak kita ke depan?? ataupun impian itu kompas yang penting dalam kehidupan harian kita?.."Tanpa impian,kita tak kemana-mana".....??
Seperti manusia yang lain,saya mempunyai impian saya juga.Impian saya begitu ringkas,dan saya tidak pernah pun berfikir untuk menjadi seorang jutawan yang kaya-raya ataupun memiliki harta dan kekayaan yang melambak dan sebagainya.Sejak kecil lagi saya bertegas dan berhasrat untuk menjadi seorang..........XXXXX...saya mengategorikan cita-cita tersebut sebagai impian saya...mungkin tidak ramai yang mengetahuinya....
Walaopun saya pernah berkobar-kobar dan bertungkus-lumus memburunya,Tetapi ia tetap menjadi satu agenda "berangan-angan"........Dan saya tidak pernah berasa kesal kerana memilih impian tersebut sebagai "impian"....


Tuesday, 22 July 2008

History of passwords.....



Passwords or watchwords have been used since ancient times.Polybius describes the system for distribution watchwords in the Roman military as follows:
The way in which they secure the passing round of the watchword for the night is as follows: from the tenth maniple of each class of infantry and cavalry, the maniple which is encamped at the lower end of the street, a man is chosen who is relieved from guard duty, and he attends every day at sunset at the tent of the tribune, and receiving from him the watchword - that is a wooden tablet with the word inscribed on it - takes his leave, and on returning to his quarters passes on the watchword and tablet before witnesses to the commander of the next maniple, who in turn passes it to the one next him. All do the same until it reaches the first maniples, those encamped near the tents of the tribunes. These latter are obliged to deliver the tablet to the tribunes before dark. So that if all those issued are returned, the tribune knows that the watchword has been given to all the maniples, and has passed through all on its way back to him. If any one of them is missing, he makes inquiry at once, as he knows by the marks from what quarter the tablet has not returned, and whoever is responsible for the stoppage meets with the punishment he merits. [2].
Passwords have been used with computers since the earliest days of computing. MIT's CTSS, one of the first time sharing systems, was introduced in 1961. It had a LOGIN command that requested a user password. "After typing PASSWORD, the system turns off the printing mechanism, if possible, so that the user may type in his password with privacy." [3] Robert Morris invented the idea of storing login passwords in a hashed form as part of the Unix operating system. His algorithm, know as crypt(3), used a 12-bit salt and invoked a modified form of the DES algorithm 25 times to reduce the risk of dictionary attacks.